Om mij heen zie ik steeds vaker de onrust van de constante zucht naar nieuw, meer, groter en indrukwekkender. In de afgelopen maand heb ik voor de vijfde achtereenvolgende jaar het Stabat Mater van Pergolesi gezongen met ons Pergo-ensemble. Dit jaar heb ik de grote waarde van traditie ervaren. Van rijping en en verdieping. In de eerste jaren wisselde de samenstelling van het strijkkwartet nog wel een beetje. Ieder jaar was het weer prachtig. Maar dit jaar gebeurde er iets bijzonders: we hadden exact dezelfde bezetting als vorig jaar en dat zorgde dit jaar voor een heel nieuw glanslaagje. Heel even raakten we aan het onraakbare van muziek.

Ik ben Ingrid Stijsiger, klassiek zangeres (mezzosopraan), zangpedagoog en vocaal ondernemer. Ik geniet het voorrecht om mijn heerlijke passie centraal te zetten in mijn werk. In mijn mooie loopbaan heb ik ervaren dat achter dit mooiste vak op aarde vaak hele intense verhalen schuilen. Grote vocale verhalen waar het publiek soms geen flauw benul van heeft. Of juist kleine verhalen, omdat stap naar het zelf zingen nóg leuker te maken.